CARPON LUCU

 
Ku:Nyai Aisah
SDN 1 KERTAJAYA

 Tisaprak aya lockdown si Uwa kitu katelahna di lembur Ciherang mah, gawena ngan luntang lantung ,  rek nyawah teu boga sawahna, rek ngebon nya  kitu keneh, kuli ngabangun di  Jakarta teu  bisa nuluykeun  da  kapegat ku PSBB, di  lembur suwung nu ngulikeun, akhirna pangaresep kana nguseup beuki maceuh,  ari keur  eupanna sok ngahaja ngala kroto.   

Dina hiji poe ba,'da lohor ,  si Uwa 
singkil mawa gantar tujuanna rek ngala kroto, lempang  mapay  mapay  walungan  Ciherang, bari sirah mah tanggah ningalian tantanggakalan sugan aya sayang sireum ,  na... atuh ari keur jongjon lempang gobras teh  nincak sayang sireum ateul , puguh wae si Uwa ngagurubug. 

 Sireum ateul kacida lobana ,  langsung  ngagurumut awak si Uwa,  sing sulusup  kana jero  calana jeung baju,  komo  aya nu nyoco kana eusi  calanana, si Uwa mani adug ganjret, bari  teu eureun kukulutus "Dasar  sireum haram jadah " . Cenah bari garo gayang ,  untung deukeut walungan, belewer gantar dibalangkeun,  durugdug lumpat muru  walungan, barang  tepi  gejebur neleumkeun maneh,  calana , slempak  jeung  kaos oblongna dilaan terus diteuleumkeun kana jero  cai.        "  Hag.... Siah  modar!" . Bangun siga nu hayang puas  pakean nu diteuleumkeun diheumpikan ku batu. 

Si uwa jongjon ngebak,  awak diruruan ku keusik,  karasa genah,  rada  lila  oge  ngebak na teh,  sanggeus karasa  seger deui awakna ,  si Uwa rumpu - rampa nyokot pakean di  jero cai,  gebeg si Uwa ngagebeg, kabeh pakeanna euweuh  ka bawa palid, "Gustiiii.... aya - aya wae musibah teh!". Hate na beuki keheul, suku tetenjrag, leungeun dipake ngebugan sirah,  lila  pisan ngahuleng mikiran kumaha  balik,  rek nekad balik bulucun,  sieun diporo disangka nu gelo, ngadagoan poek sugan susulumputan balikna jauh keneh ka peuting, awak  geus noroktok tiris., rentang_rentang aya  nu ngaliwat tapi da urang jauh  eta mah moal bisa dipentaan tulung, tungtungna ngeueumkeun deui awak. Basa ditanya kunu liwat "Keur  naon Mang? "  cenah. "Keur kokodok,  sugan aya hurang na".  Tembal si Uwa  nga bohong,. 

Lila pisan si Uwa di walungan teh,  awak na geus noroktok bating  ku lila ngeueum di cai, ayeuna mah ngojay maju ka hilir  sugan pakean bisa  ka panggih,  lila malidkeun maneh ka hilir Alhamdulillah  pakean nu diteangan teh  aya nyangsang na rucuk awi, gewat dicokot  lumayan ngan ukur celana kolor  ge nu penting  bisa balik ka lembur teu buligir teuing. 

Nepi Ka tepas imah na, gubrag meubeutkeun awakna kana bale bakating ku lungse, Anah  pamajikan na norojol ti dapur "Sing  nyaho waktu  atuh liar teh  wayah kieu karek balik,  jeung kunaon buligir  babaseuhan kitu"  Nyi Anah maido, "Gampang nyereng,  teu nyaho salaki kena musibah, anggur kadieu  mawa cai panas  jeung daharna, teu kuat  lapar  yeuh"  tembal si Uwa.  "Baruk  kena musibah naon" Anah kaget "Heueuh  mengke ngadongengna,  gewat cokot  cai  jeung dahar teh" Si Uwa  morongos. Gewat  nyi  Anah ka dapur cai teh panas  sa emuk ,  sangu jeung deungeunna sapiring metung,  sor  diasongkeun ka  salakina,  teu antaparah siga nu kasandingan  Si Uwa  ngabelewekeun sangu sapiring  metung  jeung cai  saemuk  teu lila geus pindah ka jeroan beuteung,  eureuleu.... terab,  beungeut na katingali teu pias  deui. 

Beres dahar  terus ngaroko , Si Uwa  nyaritakeun pangalamanana poe eta ka nyi  Anah,  rengse nyarita barakatak teh Nyii Anah seuri  ngehkey bari  mata rembay cipanon bakating ku ngenah seuri,  "Menggeus siah  kalah nyeungseurikeun,  atoh salaki cilaka teh"  Si Uwa ngagebes , " Na... atuh sesakeun slempak mah  tong di buka " Ceuk Nyi Anah teu eureun seuri na.  " Heueuh da teu nyaho  pikieueun , jeung na deui coba mun maneh milu mah,  moal kieu kajadian nana" . Tembal si Uwa. "Na.. kumaha  mun kuring milu kitu? "  Nyi Anah nanya panasaran. "Nya heueuh  ku aing dipake  we rok sia"  Tembal si Uwa.  " Ih.... dasar salaki nurustunjung,  meureun aing  nu titaranjang" ,  Nyi Anah ngeleos bari  biwir  mah  tetep ngarenyu  kagugu keneh ku carita pengalaman salakina.